خبر از من ندارد گل باغ و بهارم ز فراغش چه گویم خبر از خود ندارم به امید نگاهی سر هر ره گذارم ز خیالش جدا نیست نفسی چون برآرم گل باغ و بهارم سر هر ره گذارم به امید نگاهی به رهش جان سپارم شده ام محو رویش همه با آرزویش همه در جستجویش که ببخشد قرارم به امید نگاهی سر هر ره گذارم ز خیالش جدا نیست نفسی گر برآرم گل باغ و بهارم سر هر ره گذارم به امید نگاهی به رهش جان سپارم نی من با تو مویم غم دل با تو گویم نفسی گر برآرم جهد از جان شرارم خبر از من ندارد گل باغ و بهارم ز فراغش چه گویم خبر از خود ندارم به امید نگاهی سر هر ره گذارم ز خیالش جدا نیست نفسی چون برآرم گل باغ و بهارم سر هر ره گذارم به امید نگاهی به رهش جان سپارم
قالب جدید وبلاگ پیچک دات نت |